Naar inhoud springen

Nederlands voetbalelftal onder 21 (mannen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nederland –21
Vlag van Nederland
Bijnaam Jong Oranje
Associatie KNVB
Bondscoach Michael Reiziger
Meeste interlands Arnold Bruggink en Leroy Fer (31)[1]
Topscorer Klaas-Jan Huntelaar (18)[2]
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Schotland Schotland 4 – 1 Nederland Vlag van Nederland
(Edinburgh, Schotland; 23 oktober 1957)
Grootste overwinning:
Vlag van Nederland Nederland 8 – 0 Andorra Vlag van Andorra
(Doetinchem, Nederland; 10 november 2017)
Grootste nederlaag:
Vlag van Griekenland Griekenland 5 – 0 Nederland Vlag van Nederland
(Athene, Griekenland; 13 april 1988)
Europees Kampioenschap
Optredens 9 (eerste keer: 1972)
Beste resultaat Winnaar (2006 en 2007)
Thuis
Uit

Het Nederlands voetbalelftal onder 21, of kortweg Jong Oranje, is het Nederlands mannenvoetbalelftal voor spelers onder de 21 jaar. Als peildatum voor de leeftijd geldt 1 januari van het jaar waarin de kwalificatie van het betreffende toernooi begint. Tot 1977 was de leeftijdsgrens 23 jaar en was Jong Oranje dus het Nederlands voetbalelftal onder 23.

Jong Oranje speelde in het verleden meestal tegen dezelfde tegenstanders als het Nederlands elftal, omdat beide lotingen direct waren gekoppeld. Dit is inmiddels afgeschaft. Het elftal probeert zich te plaatsen voor het tweejaarlijkse EK onder 21 en tijdens het toernooi in het jaar voorafgaand aan de Olympische Spelen kan tevens plaatsing voor die Olympische Spelen worden verdiend. Tot 2007 was deze plaatsing te verdienen op het EK dat in het olympisch jaar werd gehouden.

Van 2013 tot 2014 was Albert Stuivenberg, die Cor Pot na het EK 2013 opvolgde, de trainer van Jong Oranje. Hij vertrok naar Manchester United als assistent van Louis van Gaal. Hij werd opgevolgd door Adrie Koster en daarna door Remy Reijnierse. Van 2018 tot 2023 was Erwin van de Looi bondscoach, die vervolgens werd opgevolgd door Michael Reiziger.

EK onder 23 historie

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde GS W G V DV DT
1972 Kwartfinale 3 0 2 1 2 4
1974 Kwartfinale 2 1 0 1 3 4
1976 Halve finale 4 2 0 2 3 5
Totaal 3/3 9 3 2 4 8 13
De beker van het Europees kampioenschap voetbal onder 21, in 2006 en 2007 gewonnen door Jong Oranje

EK onder 21 historie

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde WG W G V DV DT
1978 Niet deelgenomen
1980 Niet gekwalificeerd
1982
1984
1986
1988 Halve finale 4 3 0 1 5 6
1990 Niet gekwalificeerd
1992 Kwartfinale 2 1 0 1 2 2
Vlag van Frankrijk 1994 Niet gekwalificeerd
Vlag van Spanje 1996
Vlag van Roemenië 1998 Halve finale 2 1 0 1 2 4
Vlag van Slowakije 2000 1e ronde 3 1 0 2 3 5
Vlag van Zwitserland 2002 Niet gekwalificeerd
Vlag van Duitsland 2004
Vlag van Portugal 2006 Winnaar 5 2 2 1 8 5
Vlag van Nederland 2007 Winnaar 5 3 2 0 10 5
Vlag van Zweden 2009 Niet gekwalificeerd
Vlag van Denemarken 2011
Vlag van Israël 2013 Halve finale 4 2 0 2 8 7
Vlag van Tsjechië 2015 Niet gekwalificeerd
Vlag van Polen 2017
Vlag van Italië/Vlag van San Marino 2019
Vlag van Hongarije/Vlag van Slovenië 2021 Halve finale 5 2 2 1 11 6
Vlag van Roemenië/Vlag van Georgië 2023 1e ronde 3 0 3 0 2 2
Vlag van Slowakije 2025 Kwalificatie
Totaal 8/22 30 15 5 9 49 40

Europese Challenge Cup onder 23

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1967 stelde de UEFA de Europese Challenge Cup voor landenploegen onder 23 jaar in, de voorloper van het EK onder 21. Bulgarije en de DDR mochten de eerste wedstrijd om de beker spelen, waarna telkens een nieuwe uitdager zou worden geloot om het tegen de titelverdediger op te nemen. Bulgarije won de eerste wedstrijd, en de beker werd tegen Finland en Tsjecho-Slowakije met succes verdedigd. In december 1967 werd Nederland geloot om het tegen de Bulgaren op te nemen. De op 17 april 1968 in Sofia gespeelde wedstrijd eindigde in een 3-1 nederlaag voor Jong Oranje waarmee Bulgarije de beker behield.

Jong Oranje plaatste zich voor het EK 2006. In de kwalificatie werd Oranje groepswinnaar en in de daaropvolgende play-offs rekende het vervolgens met 0-0 uit en 2-0 thuis af met de leeftijdsgenoten uit Slovenië. De doelpunten werden gemaakt door Klaas-Jan Huntelaar.

Het eindtoernooi werd van 25 mei tot 6 juni in Portugal gehouden. Na een 2-1 nederlaag tegen Jong Oekraïne in de eerste poulewedstrijd en een 1-1 gelijkspel tegen Jong Denemarken in de tweede wedstrijd, moest er van titelverdediger Jong Italië gewonnen worden om een plek in de halve finale te bemachtigen. Dit lukte na een late treffer van invaller Daniël de Ridder (1-0). Hierdoor wachtte vervolgens in de halve finale Jong Frankrijk, een van de favorieten. Na een 2-0-voorsprong in de eerste helft voor Jong Oranje, wist een sterk Jong Frankrijk in de tweede helft langszij te komen: 2-2. In de verlenging slaagde Nicky Hofs er voor Jong Oranje in om de 3-2 aan te tekenen, waarmee Nederland voor het eerst in de geschiedenis in de finale kwam. Hier troffen zij opnieuw Jong Oekraïne. De ruststand was 2-0 in het voordeel van Jong Oranje (beide goals van Klaas-Jan Huntelaar, door een assist van Nicky Hofs, en door een penalty). In de tweede helft werd Jong Oekraïne nog een aantal keren gevaarlijk, maar slaagde het er niet in te scoren. Vijf seconden voor het einde van de officiële speeltijd schoot Nicky Hofs de 3-0 binnen, hetgeen de eindstand werd. Jong Oranje was voor de eerste keer Europees kampioen geworden.


4 juni 2006 Nederland Vlag van Nederland 3 – 0 Vlag van Oekraïne Oekraïne Opstelling Nederland:
Vlag van Portugal Estádio do Bessa Século XXI, Porto
Scheidsrechter: Vlag van Zweden Martin Hansson
Huntelaar Goal 11'Goal 43' (pen.)
Hofs Goal 90+4'
Vermeer, Tiendalli, Vlaar, Luirink, Emanuelson, Aissati (78' Zomer), De Zeeuw, Schaars, Hofs, Huntelaar, Castelen (69' De Ridder)

Bondscoach: Vlag van Nederland Foppe de Haan

Zie Europees kampioenschap voetbal onder 21 - 2007/Wedstrijden Jong Oranje voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 2007 werd het eindtoernooi in Nederland gehouden waardoor Jong Oranje geen kwalificatiewedstrijden hoefde te spelen. In de poule won het gastland de eerste twee wedstrijden van respectievelijk Jong Israël (1-0) en Jong Portugal (2-1). De derde wedstrijd tegen Jong België eindigde in een 2-2 gelijkspel. Door deze resultaten werd Jong Oranje eerste in de poule en plaatste zich voor de halve finale. Door de laatste vier te halen plaatste Jong Oranje zich ook voor de Olympische Zomerspelen 2008 in Peking, voor het eerst sinds 1952.

In de halve finale was Jong Engeland de tegenstander. De wedstrijd eindigde na de reguliere speeltijd en na verlenging in een gelijkspel (1-1), waarna penalty's de beslissing moesten brengen. Pas na 32 strafschoppen viel de beslissing.

De finale op 23 juni ging tegen Jong Servië. Jong Oranje won deze wedstrijd ruim met 4-1, waarmee het de titel prolongeerde. Tevens was dit de eerste keer dat een gastland het EK onder 21 had gewonnen.

Het team werd op 18 december 2007 gekozen tot de Nederlandse sportploeg van 2007.


23 juni 2007 Nederland Vlag van Nederland 4 – 1 Vlag van Servië Servië Opstelling Nederland:
Vlag van Nederland Euroborg, Groningen
19.000 toeschouwers
Scheidsrechter: Vlag van Slovenië Damir Skomina
Bakkal Goal 17'
Babel Goal 60'
Rigters Goal 67'
Bruins Goal 87'
Goal 79' Mrdja Waterman, Zuiverloon, Donk, Kruiswijk, Pieters (89' Jong-A-Pin), De Ridder, Bakkal, Maduro, Drenthe (78' Beerens), Babel, Rigters (69' Bruins)

Bondscoach: Vlag van Nederland Foppe de Haan

Spelersrecords

[bewerken | brontekst bewerken]

Meeste interlands

[bewerken | brontekst bewerken]
Arnold Bruggink speelde samen met Leroy Fer de meeste interlands voor Jong Oranje
Naam Carrière Interlands Doelpunten
1 Arnold Bruggink 1995 – 1999 31 15
Leroy Fer 2009 – 2013 6
3 Daniël de Ridder 2004 – 2007 30 2
4 Niels Oude Kamphuis 1996 – 2000 28 2
Erik Pieters 2007 – 2010 1
6 Mark van Bommel 1996 – 2000 27 3
Roy Makaay 1994 – 1998 15
8 Kiki Musampa 1996 – 2000 25 8
Georginio Wijnaldum 2009 – 2013 10
10 Klaas-Jan Huntelaar 2002 – 2006 24 18
Dirk Marcellis 2007 – 2010 0
 Nog actief

Bijgewerkt t/m: 22 juni 2023

Meeste doelpunten

[bewerken | brontekst bewerken]
Klaas-Jan Huntelaar maakte voor Jong Oranje de meeste doelpunten
Naam Carrière Doelpunten Interlands Doelpunt/Interland
1. Klaas-Jan Huntelaar 2002 – 2006 18 24 0,75
2. Roy Makaay 1994 – 1998 15 27 0,48
Arnold Bruggink 1995 – 1999 31 0,48
4. Dani de Wit 2018 – 2021 11 17 0,65
Myron Boadu 2019 – 2022 17 0,65
6. Género Zeefuik 2011 – 2012 10 12 0,83
Georginio Wijnaldum 2009 – 2013 24 0,42
8. Kaj Sierhuis 2018 – 2021 9 13 0,69
9. Vincent Janssen 2014 – 2015 8 10 0,80
Brian Brobbey 2021 – heden 18 0,44
Kiki Musampa 1996 – 2000 25 0,32
 Nog actief

Bijgewerkt t/m: 22 juni 2023

De volgende 23 spelers zijn door bondscoach Michael Reiziger opgeroepen in de selectie voor de wedstrijden tegen Jong Noord-Macedonië op 5 september 2024 en Jong Georgië op 9 september 2024.

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met Jong Oranje - Jong Noord-Macedonië 5-0 (5 september 2024).

Nr. Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
Rome Jayden Owusu-Oduro 1 0 Vlag van Nederland AZ
Calvin Raatsie 7 0 Vlag van Nederland Excelsior
Robin Roefs 1 0 Vlag van Nederland N.E.C.
Verdediging
Ibrahim Cissoko 2 0 Vlag van Engeland Plymouth Argyle
Ryan Flamingo 5 0 Vlag van Nederland PSV
Tyrese Asante 2 0 Vlag van Israël Maccabi Tel Aviv
Youri Baas 4 0 Vlag van Nederland Ajax
Finn van Breemen 5 0 Vlag van Zwitserland FC Basel
Max Bruns 1 0 Vlag van Nederland FC Twente
Wouter Goes 2 0 Vlag van Nederland AZ
Ian Maatsen 18 1 Vlag van Engeland Aston Villa
Devyne Rensch 15 2 Vlag van Nederland Ajax
Anass Salah-Eddine 8 0 Vlag van Nederland FC Twente
Middenveld
Ezechiel Banzuzi 0 0 Vlag van België OH Leuven
Million Manhoef 13 6 Vlag van Engeland Stoke City FC
Antoni Milambo 1 0 Vlag van Nederland Feyenoord
Dirk Proper 8 1 Vlag van Nederland N.E.C.
Youri Regeer 8 2 Vlag van Nederland FC Twente
Gjivaj Zechiël 0 0 Vlag van Nederland Feyenoord
Aanval
Ruben van Bommel 9 4 Vlag van Nederland AZ
Myron van Brederode 7 1 Vlag van Nederland AZ
Emanuel Emegha 5 0 Vlag van Frankrijk RC Strasbourg Alsace
Noah Ohio 9 6 Vlag van Nederland FC Utrecht
Naam Functie
Technische staf
Michael Reiziger Bondscoach
Leeroy Echteld Assistent
Jeffrey Talan Assistent
Khalid Benlahsen Keeperstrainer

De interlands in de onderstaande tabellen zijn wedstrijden van vriendschappelijke ontmoetingen of toernooien tot ± 12 maanden geleden. Ook de toekomstige interlands van het huidige jaar zijn hier te vinden.

Datum Competitie Tegenstander Locatie Uitslag Doelpuntenmakers
03-06-2022 EK-kwalificatie Vlag van Moldavië Jong Moldavië Stadionul Zimbru, Chisinau 0 – 3 2' Q. Timber 0-1, 17' Brobbey 0-2, 58' Brobbey 0-3
07-06-2022 Vlag van Gibraltar Jong Gibraltar Yanmar Stadion, Almere 6 – 0 46' Van Kaam 1-0, 60' Redan 2-0, 67' Van den Berg 3-0, 68' Boadu 4-0, 74' Brobbey 5-0, 89' Tavsan 6-0
11-06-2022 Vlag van Wales Jong Wales Parc y Scarlets, Llanelli 0 – 1 86' Geertruida 0-1
23-09-2022 Vriendschappelijk Vlag van België Jong België King Power At Den Dreef Stadion, Heverlee 1 – 2 14' Brobbey 0-1, 44' Brobbey 0-2, 73' Deman 1-2
27-09-2022 Vlag van Roemenië Jong Roemenië CFR Cluj Stadium, Cluj 0 – 0
25-03-2023 Vlag van Noorwegen Jong Noorwegen Pinatar Arena, San Pedro Del Pinatar 3 - 0 3' Tavsan 1-0, 5' Summerville 2-0, 62' Reis 3-0
27-03-2023 Vlag van Tsjechië Jong Tsjechië Pinatar Arena, San Pedro Del Pinatar 1 – 1 17' Manhoef 1-0, 77' Sejk 1-1
14-06-2023 Vlag van Japan Japan Olympisch elftal ERGO Arena, Wiener Neustadt 0 – 0
21-06-2023 EK onder 21 - 2023 Vlag van België Jong België Mikheil Meskhi Stadium, Tbilisi 0 – 0
24-06-2023 Vlag van Portugal Jong Portugal Mikheil Meskhi Stadium, Tbilisi 1 - 1 20’ Almeida 1-0, 78’ Brobbey 1-1
27-06-2023 Vlag van Georgië Jong Georgië Boris Paichadze, Tbilisi 1 - 1 42’ Davitashvili 0-1, 45+6’ Taylor 1-1